— понуд. от үстөмөндө-
торопить; торопя, приводить в замешательство, доводить до растерянности, напугать
— аны жаман үстөмөндөтүп жибердия его очень напугал.
Это слово ищут так же как үстөмөндот, үстөмондөт, үстөмондот, үстомөндөт, үстомөндот, үстомондөт, үстомондот, устөмөндөт, устөмөндот, устөмондөт, устөмондот, устомөндөт, устомөндот, устомондөт, устомондот.
